0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
650
Okunma
Ağaçlar, çiçekler cümle alem
Duydu da gönlümün amansız feryadını
Hepsi birer birer uyandı uykularından
Birtek Mihrinisa’m bigane kaldı
Tıkadı kulaklarını, lal eyledi dilini
Amansız sancılar da, çaresiz elem içinde
Ömrümün hüzün yeldaları
Bir mağaranın karanlık,
Issız kuytularında şimdi
Ve kahrolası deli gönül
Hala seni söyleyip
Seni ağlamakta
Rahmi HATIL