Davetsiz misafirim tık tık çaldım kapını
Dert gözümü kör etmiş açtığımda anladım
Affet beni ne olur içtim gayri hapımı
Dert gözümü kör etmiş açtığımda anladım

Kendime yenilmişim pranğalı kollarım
Hapsetmişim ben beni çiçek döktü dallarım
Viraj viraj dolandı düz giden tüm yollarım
Dert gözümü kör etmiş açtığımda anladım

Akıl geliyor başa çark edince bir yerde
Kendin bile şaşarsın girdiğin çetin derde
Işığı kesmek için çekilir siyah perde
Dert gözümü kör etmiş açtığımda anladın

Sabır etmek gerekli yaşanılan ne varsa
Metanetli olmalı, canın dardan da darsa
Birazcık rahatlatır bir dostun halin sorsa
Dert gözümü kör etmiş açtığımda anladım

Leyla’ yım yüküm ağır, bağır Allahım bağır
Sadece benmiyim ki hasta, şaşkın ve sağır
Kimse elimden tutmaz Allahım beni kayır
Dert gözümü kör etmiş açtığımda anladım.

Leyla Yıldırım
(Leylican)