Kızıl gül kokusu aldım bu sabah
Çiğ düşmüş, nemlenmiş,ağlamış gibi
Hüzzamı kaldırmış, çınlıyor segah
Seven yüreğini, dağlamış gibi

En güzel nağmeyi sunarken saki
Oysa kızıl güle gönül tiryaki
Tuna’dan Hazar’a, yürürüm ta ki
Bu gönlü, gönlüne, bağlamış gibi

Nisyan tufanında,savrulup,gitmiş
Özlem dehlizinde,erimiş, bitmiş
Yarinin cemali,gözünde tütmüş
Hüzün ırmağında, çağlamış gibi

İlhamı demleyip, şiire koymuş
Gülşende, hazala, başını eğmiş
Farkına varmadan, aşkına kıymış
Şu dâr’ın, ipini, yağlamış gibi

Pirensip sahibi,sözü yutmazmış
Onun dünyasında güneş batmazmış
Sevdiği de olsa, minnet etmezmiş
Ayrılığa fırsat, sağlamış gibi

Hasreti hasrete hep ekliyormuş
Zaman zaman onda kalp tekliyormuş
Zöhre olup gökte, yâr bekliyormuş
Sevinci, hüzüne, yeğlemmiş gibi

Lüzumsuz Tuna’dan, sargı göçünü
Böyle şiirlere, döktü içini
Kızıl gül’ün kabul etmez suçunu
Sevinç göllerini, sığlamış gibi

Sadık DAĞDEVİREN
aŞIK Lüzumsuz