Sahibini bulmamış iki satırlık mektup
Mutsuz eder mi sandın posta istasyonunu
Doğru zaman ve insan birbirine zıt kutup
Öyleyse kim üstlenir postacı misyonunu


Sağ omuz sol omuza biraz fazla yük verse
’Dimdik gezerim ’ diye kendini kandırmasın
Çenesi düşmüş şahıs lokmayı büyük yerse
Lafı yuvarlamada dili usandırmasın


Nefesin yettiğince göğsünü geniş tutmak
Yasak değildir elbet, zorlanır dar elbise
Yüreği daralmışı, dar yerlerde uyutmak
Esrarlı bir boşlukta intiharadır buse


Gençliğine güvenip kafa tutan yiğide
Gençliği bağışlamak damarın harcı mıdır?
Aslına minnet duyup boy uzatan söğüde
Köklerini besleyen toprak kiracı mıdır?


Adresi mesken bilen kadimse kol ve ayak;
Gezmeli ara sıra ceset denen diyarı
Alemin davetine gönül düştükçe ırak
Kocamışlık duygusu yalnız koyar çınarı


Ruhda kavga büyükse kaçmak lazım oradan
Zor gören şaşı göze oynatıyor körebe
Şans da iki yüzünü almış yazı turadan
Velhasıl insan gibi yaşam sürprize gebe.


Nezahat YILDIZ KAYA