Ne eski neşem kaldı ne eski zevkler ben de
O cevvaliyyet yok bu beden de bu ten de
Ve o volkan enerjim yok oldu sen gidende

//Beni bitirdiğini itiraf ediyorum
//Beka’nın ummanına dalmaya gidiyorum


Sineme sığmayan o , gönül ufkum nadasda
Gölümde ki fer kayıp ümit ümitsiz hasta
İşte ölüm fermanın buyur al diyor posta

//Onca fikretmedim ki ben neyi güdüyorum
//Geri dönüşsüz bilet almaya gidiyorum


Maziye bakıyorum ne kadar gümrah şendik
Çok tufanlar atlattık, nice ejderha yendik
Marifet zannederek büyümeye özendik

//Ömür boyu boşlukta yaşamışım diyorum
//Tahta atın üstünde temaşe ediyorum


Kainata sığmayan hayal ufkum daralmış
İblisin dağıttığı ateşlerden kor almış
İmanı almak için bir eline kar almış

//Dört mevsim de bahardı kış seyran ediyorum
///Ben benimle baş başa kalmaya gidiyorum


Sülfiyyat’a adanmış ulvi ömrümü ahvah
Bir hatıralar kaldı dilimde bir de eyvah
Bi çareyim Allahım ancak sendedir felah

//Düşman, iblis halime bir gülmese diyorum
//Aslıma rucu ile özüme gidiyorum
*

Hasan YILMAZ