Dalgın-düşünceli giderken bile,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!
Hasret kaldım desem,bir demet Güle,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

Mavi bakışları semadan almış
Siyah saçlarından bir tutam salmış
Kaybetmiş benliği gurbette kalmış,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

Sürgün Sevdaları unuttum sanma
Dünya malı için ateşte yanma
Ellerin sözüne sakın ha! kanma,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

Yüzüne bakınca Ay gibi parlak!
Eğer sevmiyorsan yakamı bırak
Özlesem de seni yollarım ırak,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

Yazdığın adresi bulamıyorum
Issız odalar da kalamıyorum
Hatırını bile soramıyorum,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

Hilal gibi kaşlar beni yakıyor
Aramızdan soğuk sular akıyor
İnsanlar nedense garip bakıyor,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

DOĞANAY’ım artık gözlere bakmam
Şimşek deseler de delice çakmam
Sevda ateşini bir daha yakmam,
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!

Kemal DOĞANAY

Bu güzel dizeler için şiire ses veren değerli kardeşim Durak Yiğit’e teşekkürlerimi sunarım.
Ve işte güzel dörtlüğü;


Hiç hüzün ağmasın kâbus misâli
Yaşama ömründe yanlızlık hali
Düşmesin bağına hüzün hayali
Aklımdan çıkmıyor Gülen Gözlerin!...Durak YİĞİT