18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2236
Okunma
Ruhumda son perdesini oynuyor zaman
Karanfil kokan bu tiyatronun.
Ve ben ıhlamur yazlarına yol alıyorum
Birde başaklar sapsarı dertlere gebe.
Sabah doğuyor güneş
Benden biraz daha erken güne.
Yitirilmiş hisler kavruluyor
Ve kaybedilmiş gülüşler
Yamaçlardan kaya çözen soluğum
Biraz ateşli biraz kızgın düşüyor toprağa.
Ne sen haberdar yerinden
Ne de ..ne de yerin senden..!
Çanları çalıyor saatlerin
Gece sabah derken
Ben yaşadığım yakın kışta
Olmayan yazı düşlerken.
Ne sen haberdar yerinden
Ne de..ne de yerin senden ..!
Nerden çıktı çileleri geçmişin
Ben bir ırak serinlik ararken.
Ne sen haberdar yerinden
Ne de..ne de yerin senden ..!
Apsuva..Sakarya..