5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1347
Okunma

Kimse bilmeyecek
ve duymayacak hiç kimse
dilimin çatalından dökülen küfürü
kendi kendime...
Çocuklar diyorum, kadınlar
ve insanlar ah!
susuyor ve yürüyorum
sesimi, küfrümü kederimi içime döke döke
hem ben küfür bilmem ki!
olsun diyorum
olsun
hay ben bu feleğin çarkına!
Yürüyorum
kendimle kavgalı, kendimle barışık
hem hayat
yürümek değil midir kendimizi
kendi izimizde
tek yön ileri
sonsuza...
Offf diyorum off dağlara, taşlara
bir çığ kopuyor kalbimden
devrile devrile, yuvarlana yuvarlana
kirpiklerimde, yanaklarımda
durduramıyorum, susturamıyorum
söz geçmiyor kırılan kirpiklere
ağla
ağla
ağla...
gözlerim çığ altında...
A. İlayda Beydemir
5.0
100% (9)