iniltileri vuruyor göz bebeklerimin kirpiklerime
ilk vurgun yediğim/din
gözlerinden soluma inen...
kıraç topraklar gibiydi gecenin yüzü
arsız bi o kadar sensiz.
karpe-diem aşklar kuşatması altında şehirler
fahişe bedenlerde sarmal.
evet ilk vurgun yediğimdin .
kirpiklerimden sancılı bir ceset düşüyor avuçlarıma şimdi
ilk ve son haykırış ,son nefes gibi ,
ha çıktı ha çıkıcak .
belki son nefes sigaramdan ,
belkide şaraba yatırdığım yüreğimden .
tarihsel hafıza kayıplarım var hoş gör
kırlangıç mevsimiydi hatırladığım gelişin
mevsim bitti sanırım .
yıkık dökük hayallerin gölgesinde
anason kokulu bir gece yaşıyorum ardından.
sensizliğe yataklık yapıyor ,
yakamozların kırılgan düşleri.
eski bir deniz feneri gibi
dibime düşüyor hüzünlerim.
ne kadar kaçmak istesem ,
o kadar batıyorum içine
serem sepelek bir kurşun yağmuru gibi
sensizliğim vuruyor yalnızlığıma.
sanki tavanı üzerime çöküyor gecenin
nefessiz kalmak gibiydi , sensizliğe bakmak.
özlemlerim dağ gibi büyürken içimde.
nefesin düşse üşüyen yanıma,
belkide maviye çalar ölümler
terbiyesiz kahkahaların gölgesinde.
anla beni yürek yanığım
senden sonra ne düşükler yaptı bu yürek
kadehler dolusu,
sen demledim , içtim yokluğuna
belki bir bahar özentisiydi
belki/de kırık bir saz döküntüsü.
ilk vurgun yediğim/din
gözlerimden soluma düşen

TC İsmail Bayrak

11/02/2014 21:37