Sende Sivas gibisin yüreğimde buz kestin
Kışa kışlaksın amma bana yer bulmadın
Ben sana canım dedim sen bana niye küstün
Dar eyledin alemi bana yar olamadın.

Şimdi elden farksızım dönüp bakman yüzüme
Efkar bastı gönlümü kuşku düştü özüme
Kim ne derse inandın inanmadın sözüme
Ciğerimi yaktın da bende sır olamadın.

Ne olurdu bir günde gelip derdini desen
Kalbime işlemiştim sevgini desen desen
Seni nasıl sevmiştim kurban olduğum bilsen
Layık görüp aşkını bende var olamadın

Ne bir gününü gördüm nede murada erdim
Post eyledim gönlümü her gün önüne serdim
Tutuşturmaz sanırdım çıngıyı küçümserdim
Saman alevi gibi yaktın kor olamadın

Veysel artık biçare eşiğinde bir kulun
Herkese uğrar oldun bir bana düşmez yolun
Muhtaç kaldım sevgine uzat şefkatle kolun
Ziyan eyledin ömrüm bende kar olamadın

VEYSEL KIZLARKAYASI
12.ŞUBAT.2014