Önce madden
Sonra maneviyattan
Göçüveriyor insan bazen

Kime sarılsa
Nereye koşsa
Boş hep boşa

Sonra duruyorsun el mecbur
Yorgunluğun kâr kalıyor üstüne
Aynaya bakmalara cesaretin kalmıyor
Yüreğini duymuyor hissetmiyorsun kalbini
Yaşıyor musun? Yaşamıyor musun?
Kimse değil kendin bilmiyorsun

Bir ezan sesi bazen nasılda hatırlatıyor
“Allah var gerisi yalan.”
Dünya işte gerçeği bile yalan

Oyalan oyalan oyalan,
o yalan oda yalan oda

“Affet beni Allah’ım”
Deyip sığınınca Rabbine
Aynaların hasreti artar cemâline

Gönlün kaynar pınar olursun
Akarsın çağlarsın coşarsın sonra

Seccaden ıslanır
Kalbin kuvvetlenir
Gönlün ak pak olur
Sağlamlaşır adımların
Feri gelir gözlerinin yine
Işıldarsın ışıl ışıl pırıl pırıl

Her kelâmın şifa olur
Yaralı yüreklere imdat olur
Önün ardın sağın solun
Evvelin ahirin zahirin batînın
Pür nûr olursun saçtan tırnağa
Ruhun döner özüne

Sen mesûd bahtiyâr sen şanlı kutlu

Seni tanıyanlar bilenler görenler sevenler
Sen gibi mutlu olurlar efendim.

Selametle…


Neyzence
13 Ocak 2014 / 05,32