sağ kalan kim, ölen kim
birinci cihan harbi miydi ki
aşkla sen ve ben
iki kişilik özel tim,
göreme’den gizli gizli
en ölümcül yerimizden;
kâlpten vurduk birbirimizi...



gecelerce gökyüzünden
ergimiş
kurşun yağdı üstüme
çırılçıplak
’düşler sokağı’ndaydım
yönümü şaşırdım
adım atsam şarap/nel sıcağı
kaynadı içim
kükredi kâlbimin ocağı...



-II-



günler, aylar, yıllar geçti;
hâlâ daldıkça gözlerine
geceden dolunay geçer
karşımda gülpanya
elinde bir kadeh şampanya
aşkla yudum yudum
sende beni, bende seni içer...



bakışırız hayran hayran
kızılırmak suyunda
bir turna balığı yüzer
şavkı vurur pul pul;
kayıp gecesindeyiz düşlerin
kıyısında o ırmağın
söğütlerin gölgesinde
suna boylu ördekler, kazlar
kış bitiyor, düş bitmiyor
bitmiyor ilk ve sonyazlar...



-III-



dolaşınca dudağımda ismin
bir ferahlık bir ferahlık
nefesim açılıyor,
erim erim eriyor dilimde cismin
seninle doluyor göğsümün kafesi
yoksa sen naneli şeker misin?!






Şaban AKTAŞ
10.02.2014