Neden sevmeği bilenler acı çeker ben de bilmiyorum. Neden hassas ve derin bir ruha sahip olanların kıymeti bilinmez ve genelde de hayırsız kalpler tarafından kuşatılırlar. Neden umursamaz ve yüzeysel insanlar daha çok sevilir ve kıymet bilmemekte üstlerine olmaz bu insanların. Nasıl bir dengeyse aşk hiç olmayacak insanları yan yana getirir ve acı çeken taraf hep daha çok seven ve değer verenler olur.
Sanırım sevgiyi sonsuz bir şekilde kalplerinde taşıyan insanların bir misyonu var bu hayatta. Sevgiden ve duygudan az nasiplenmiş bu insanlara karşı bir tür borç, yaşanan üzüntü ve aşk acısı. Hiç bir zaman bu denli güzel sevip emek veremeyecek insanları sevmek ve onlara emek harcayıp, sevgilerine karşılık alamayarak acı çekmek.
Ki sevmeği bilenler bir ömür boyu bu duyarsızlığın acısını çekiyor. Aşk böyle bir dengeyle herkesin bir şekilde sevilmeyi tatmasını sağlıyor sanki. Nasılsa duygusal insanlar hayatlarının bir döneminde sevilmeyi tadıyor ve sevmeği biliyor.
Bu şekilde en güzel şiirler bu acılardan çıkıyor. Hayat çok karmaşık ve sorgulamalar da hayat boyu sürüyor. Saygılarımla.