Gül yaprağında ki bir anı gibi
Seyyahlar ülkesinde tozlu bir mektup gibi
Yarım kalmış,karanfil kağıtta uzanan bir şiir gibi
Eskiydi sana olan duygularım

Karanlıklara hapsettim tüm münzevi duyguları
Geceler boyu Leyla hıçkırdım
Em Mecnuni duygularla

Ne İstanbul,ne boğaz,ne de deniz anlardı beni
Ben susmayı severdim
Eskidikçe duygularım
Sen yenilendin yinelendin gözlerimde

Ayyaşın şişelerinde
Dervişin besmelede ki sevincinde
Bir çocuğun gözlerinde
Yağmur kokusunda
Yitirdim kendimi seni ararken
Ve eskidikçe duygularım
Kendimi eskittim
Bir otogarın,anı kokan bankında

Yazdıkça susasım geldi yeşerirken ağaçlar
Cemreler tek tek düşüyordu yaşanmışlıklara
Yaşanacaklara,Ve tüm yaşanmamışlıklara

Solurken özlem kokan rüzgarları
Tüm baharlar içimde yer etti


"Sevgili;İçine şiir kaçmış gibi ağlamayı bırak
Çık dışarıda yer yüzü bahar görsün"
Suskunluklarını tek tek yuttum
Eskiyen duygularımla bir olup

Biliyorum
Sen olmasan geceler içimi acıtmazdı böyle
Yağmurlar bu kadar renkli yağmazdı bu şehre
Ve toprak da özlem,hasret,bekleyişler kokmazdı

Senin içine şiir kaçtı
Benim içime de sen kaçtın
Gel işte
En eskiyen yanımla seviyorum seni
Dudağımda seni güle güle
En eski duygularımla
Öle öle seviyorum seni...




Yusuf Usuğ