Günler geçerken ağır ağır kendimden bile habersiz
Hayallerim katar katar olmuş taşırken gam yükünü
Bulduğum kayıp şehrim sessizce gözden kaybolurken
Aynı sonbahar da yine aynı yerde seni bekleyeceğim

Kaderim binerken üstüme kendimde olmadan habersiz
Yüreğime simsiyah aksa da hasretin acı katran suyu
Uzun zaman geçse üzerine yığınlar birikse silinse
Yüreğime çizdiğim yeri aynı yerden yine çizeceğim

Aşkın gönül menfezleriyle iç alemlerime akar;
Vuslata dekte bir baraj gibi şişer meltem esintim.
Bir çığ gibi büyür, ve her yanımı sokar,
Günün parlak rengi solar ..

Kızgın güneş ,gam denizine düşer ve soğur,
Senin yokluğunda ulu bir çınar gibi kururum gülüm ..
Sayki ben sussuz kıraç topraklarında bir çekirdeğim,

Ve sen..! bana yol bulan beni yeşerten rahmetim..
Hasretindir nefes nefes ciğerlerime çektiğim.
Damarlarımda dolaşan sıcaklık
Hayat kaynağım kan değil sensin !

Şiirde kesmiyor artık yürek sancılarımı !
Satırları sevgi büyüsüyle yazmak ve okumak ,
Oysaki ben ! Ruhundan bedenine inerek ,
Sonsuz bir tutkuyla yakmak,batmaz bir

Sevgi güneşiyle kurutmak isterdim,
Göz yaşlarının ardındaki hazanı...
Hangi siyah karadır içimdeki geceden,
Yalnızlığın hangi feryadıdır yüreğimde gezinen.
.
Daraldıkça daralır düşler,hangi rüyanın meçhulüne esirim...
Meçhul sevdamın en asil kölesi ,gözlerin düşüyor
Aklıma hiç görmediğim o gözlerin..
Kalabalık yollarını adımlıyorum bu kentin

Yürek isyan mevsimindedir bilesin gülüm..
Kan damlar yüreğime kırmızıya boyanır tüm satırlar..
Şimdi sen yoksun yanımda parmaklarım klavyenin tuşlarına değerken,
Yüreğimin neler yazdığını haykırırım sana..

Bu satırlar senindir.
Gülün kokusuna kanım aksınki Seni Seviyorum..!
ŞimalGüney!!
26 / Haziran / 2010