Ben şiiri bir şiirle bıraktım.
İçimdeki şiir yazma özlemini
Sabırla şiir yazmadan
Çektirdim tüm hücrelerime

Gecenin hafif meltemi
Ruhumu dağıtırcasına
Şiirlerim dağıldı etrafa
Daha önce düşürdüğümü
Toplardım hızlı hızlı
Durdum...Şiirlerimi
Orada bırakmalıydım artık

Şiirlerim silindi ruhumdan
Hızlı adımlarla
Geçerken sokakları
Bir hışımla yaktım
Geride kalan ne varsa

Şiir yazmak, isteyipte yazmamak
Elif yapıyormuş insanı..
Hayata dair eksiklikleri
Yanlışlıkları yazardım şiirlere.

Artık yazmıyordum ki
Söylemeye başladım. Kendimce
Söyledikçe katmerli oluyormuş
Hayatın zorlu dikenli yolları

Sabır zaten fıtratta verilmiş
İnsanoğluna.
Önümüze sunulmuş altın tepside
Hediye geri çevirilir mi hiç
Alıp koyduk yüreğimizin
En yüce mertebesine

Ve o günden sonra
ne ben benim
ne de ben bendeyim..

ŞimalGüney!! ( HA )
30 Haziran 2009