0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
999
Okunma
Geceydi,
Yağmur vardı şehrin caddelerinde
Hüzün kırıntıları serpilmişti kaldırımlara,
Ellerim ceplerimde yumruk.
Hırsla atıyordum adımlarımı..
Neye doğru, kime doğru
Bilmeden ….
Adımlarım bilir belki diye
Direnmedim ,gittim peşi sıra,
Ama hep takıldı hüzünlere, duraksadı. Tökezledi.
Anladım ;yok bu şehirde umut yolu,
Beni sana getirecek.
5.0
100% (2)
