aldandım dünyanın yalanlarına..!
kendimi bir türlü seçemedim yar,
ne sırat’lardan geldimde geçtim;
bir türlü senden geçemedim yar.

ne kadar taksamda canımı dişe..!
nefsimi bir türlü yenemedim yar,
demedimki beyaz,kara kapkara;
zındana razıyken bilemedim yar.

ümit kuyusundan ümitsiz çıktım..!
daha yaşım gençken hayattan bıktım,
yüklendi sırtıma hayat heybesi;
çekmedi bedenim,acı çektim yar.

sanki son deminde bu can kafesi..!
uzaktan hoş gelir bülbülün sesi,
anladımki dünyanın bana garezi;
kalemle,kağıtla çözemedim yar.

birgün elini tutmak nasip olmadı..!
hayat terazisinde yerim kalmadı,
hep kaybettim,hiçbir kârım olmadı;
göz açtım kapadım,gidiyorum yar.

Can dost yar diyerek başlamış söze,ayın şevkı vurmuş güzelim yüze,son geçeceğin sırat geçtiğin sıratlara benzemez haber ver elinden tutayım dostum.Korkarım o an yar sesini duymayabilir.türkü tadında keyfle okudum kutlarım.