artık değil, muhtacım, ne güneşe ne aya.
lâkin kabrimde ezân okumasın ak güller!
bitmezdi bu yolculuk âr düşmezdi sevdaya.
sırtımızdan vursa da olur, artık bülbüller!

kaderimiz, kazamız, imân, i’tikâdımız…
bilmem, hangi sıfattan sonra gelir adımız?
zalim emrin cezası, zindan derken kâdımız;
kâdılar sürgün yaşar, guguk üfürür diller!

millet içler acısı, devlette hırs kavgası…
yol vermez komşusuna, ben oldum budalası.
kabağın dibi gübre, geveze lahanası…
vahşi sınır çizerken, nasıl kokar sünbüller!

paganlıktan devşirme, asırlarca inledik.
biz mevlana devrini, yunus gibi dinledik.
ve devletten çok önce, hudutları binledik.
şimdi haşhaşi diyor, çınarı yıkan seller!

gıybet sadrazam olmuş, baş verdiğim akbaba.
gizli kibre gizlenmiş, mütevâzi akraba.
nâmertlik kıyâm etmiş, sözlükler kaba saba.
helâlimin gözüne, duman taşır boz yeller!

zamanlar ötesinden, duymaz mısın felâhı?
ne diyedir ganîmet, yalan, mutâ’ nikâhı?
üzerinizde, garip düşmüş davanın âhı!
keş dağını üşüten, sanki değil yâd eller!

kaç defa ikâz ettim, dinlemedi sözümü.
sükûtu uysal koyun eyledi kurt özümü.
rüzgârın tükürüğü, kirletemez yüzümü.
fetret devrinde önce, sivrilirmiş mahaller!

dünyevî bu ülkemin çilesi, felâketi.
çoğalmışken karanlık, sabırla nezâketi.
zalime boyun bükme, hatırla adaleti.
hikmeti hızır değil, kırık asâ gönüller!