2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1267
Okunma
Ayrılığın üstüne bizde rakı içilmez.
Ya berrak çay demlenir ya kahve pişirilir.
Yalnızlık tütsülenir yine yârden geçilmez.
Hüzün çaya süzülür yeniden devşirilir.
Biraz damağı burar çayın içindeki sır.
Yâdımızdan hiç çıkmaz efsaneler perisi.
Bu minvalde hatıra yıl değil yetmez asır.
Hatıra atlasında nakış çaydanlık isi.
Çay ki bize sevgili katresiyle nazıyla.
Andırdığı nihali dem be dem hatırlarız.
Gönlümüz buğulanır buğunun niyazıyla.
Acımızı demleriz acı ile sırlarız.
Kimseye anlatmayız bu hasret öyküsünü.
Kâğıt kalem her mevsim ünsiyet ettiğimiz.
Sararız yaramıza bir gurbet türküsünü.
Notaların esinde hüzün tınılı imiz.
Ankara, 23.01.2014 İ.K
5.0
100% (3)
Cevap Yaz