Bakma can evine yangın yeridir;
Haberi dün verdi ulak, mezarcı…
Resmini bul getir kefenlesinler;
Gözlerim üstüne bırak mezarcı…

Yıldırım düşürdün canında cana;
Alışmak ne mümkün böylesi sona;
Ölsem de unutmam demiştim ona;
Bu yüzden titriyor dudak mezarcı…

Utandım, elinden tutamadım ki;
Keyfimce iki tek atamadım ki;
Dizinde son defa yatamadım ki;
Bundandır, gözlerim açık mezarcı…

Üzmeyin, kahrımı saklayanımı;
Eliyle tenimi yoklayanımı;
Gördüm ya başımda bekleyenimi;
Hiç sorma nemlidir yanak mezarcı…

Söyle de çekilsin ben “git” diyemem;
Tamam yüreğimde vakit diyemem;
Durur mu yürekte akit diyemem;
Bağlandı ellerle, ayak mezarcı…

Toprağa değince dertli başımız;
Saklansın kirpik de veda yaşımız;
Nöbeti devraldı mezar taşımız;
Geciktik “gel” diyor toprak mezarcı…

Ali ALTINLI – 21/01/2014
Saat: 22:26