Mehtap akıyor söğütlerden rüyanın meyhanesine
Gecenin koynundan denizi seyrediyorum
Gurbet kokar hüzünlenirsin her şeye
Buruk olur sahilin meyhaneleri sürgünün

Üşüyen gülüşler bakıyor derbeder kalbime
Yorgun rüzgârlar uğuldayarak ağlaşıyordu
Ağlamak sensiz gecelerin kanserinde
Mehtabın gerdanlığında sürgün akşamları

Zaman ağlarını topluyordu rüyanın kalbinden
Denizin heybesinden meltemli gülüşler saçılıyor
Kır kahvesi ayçiçeği harmanına uğramıştı
Bulut kervanları gönül yamacına yaslanıyor

Sen hep beni mecnun halimle tanırsın
Hep böyle gökkuşağı renkli gülüşümle
Hâlâ beklerim aşk ile ağlarım biliyorsun
Özlemin gökkuşağında sonbahar rüzgârları

Esiyor dört yana ilkbahar meltemleri
Beyhude aşklardan bergüzar hüznü
Geceler savuruyor gözyaşlarımı trenden
Rüyalarım başucumda ağlaşıyor

Kışın ayazları yakıyor kederin renklerini
Yitirmişim özlemlerin gönül bestelerini
Gönül mabedinin beyhude duaları zamanda
Sanki billur yârin gülüşleri kalbime sinmiş

Hayalin olmuş yanık çiçek kokusu
Beyhude aşklar sabrın acı meyvesi
Zamanın mabedinde aşkın gökkuşağı
Denize uzanan kimsesiz bakışlar

Bu hayalle uyurum meyhane masasında
Serin hülyasıyla gurbet gecelerinin
Yârin hasreti billur gülüşleriyle
Kaderin tılsımı kuşatır sürgündeyken