Dilimden kekreliği alır taze gülüşün.
Ellerin ince narin parmakların elifçe.
İçini doldurursun çay demindeki düşün.
Kirpiklerin süzülür uykuya muhalifçe.
Efsane ülkesinde çayın demindeki sen.


Güfteler som altından çayın tınısı berrak.
Fağfuri cama atıf güneşin bakışında.
İzin çıkmazsa Hak’tan kımıldamaz bir yaprak.
Baharın coşkusu var ırmağın akışında.
Billur canan sesinde çayın demindeki sen.


Demliğin derununda ne manalar saklanır.
İnce belliler tek tek dizilirler sıraya.
Bu efsane anlarda yüz asmak yasaklanır.
Bakışlar odaklanır çaya ve dolunaya.
Leyla’nın nefesinde çayın demindeki sen.



Bestekârlar haz alır nice makamlar bulur.
Çay nağmenin manası şerh edilir kitaba.
Mecnun’un ikliminde leyla saçı savrulur.
Dilimizde bin sükut elimizde elif ba.
Notaların esinde çayın demindeki sen.
Ankara, 20.01.2013 İ.K