4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
3184
Okunma
Gümüş renkli martı denizine küsmüş
Sanki dalgalarından ürkmüş
Deniz fenerinin dibinde üşümüş
Öylece sessiz sedasız örtünmüş…
Çıkarmıştı hayatından suya dalışlarını
Kanatlarından koparmıştı uçuşlarını
Umurunda değildi arkadaşlarının ona çığlıkları…
Yalnız olmadığını biliyordu martı
Geriye dönmeyi çok istiyordu
Kanatları bedenine ağır geliyordu
Arkadaşlarının çığlıklarına sessiz kalıyordu
Keskin gözlerine deniz anlamsız geliyordu
Vurdukça dalgalar deniz fenerine
Yüz çeviriyordu O geçmişine
Son kez baktı cok sevdiği denizine
Sanki ölmek için yaşamış onca sene
FERİHAN ORHAN 20.01.2014..20:50
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz