Bir gurbet akşamından
Bir yalnızlık gecesinden
Sana ayan beyan
Efkarı koymuşum şişelere can özüm


Sevdanı yudum yudum
İçmişim kadehlerde
Nar-ı beyzâ oldu şu gönül
közüm nâredir nâre şerbet
Seni sende buldum can özüm


Vermesin bana
Derdime şifa-i ararım
Kendim tabip acza yarem azdururum
Bulamadım çare
Kendimi sende buldum
Son söz sende can özüm



Nurlu gülen ak çehre sende
Büyülü güzel kara göz sende
Hayat bazen ne acı geliyor ah insana
Dönüp bakarken geçmişine
Bazı şeyler hayal eder
Neşter tutan ellerim
Ellerimin kınası idi
El alem oldu dertlerimin dermanı
Sensin benimle can özüm



Gururu kibiri ateşte yakıp söndür
Hele o gönül erliğini bırakıp
İçi boş yapay sevdalar
Ve aşklara ise bakıp
Beni kırma sen can özüm


Kibrin gururun mahfeder insanı ince derde salarak
Köpekler gibi sevdalıyım hala sana
Dul olmam aşkı öldürür diyorlardı ya
Hani her şeyde önce saygı
Ben sana sevdalıyım can özüm