4
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1979
Okunma
hey anaların anası
gövdesi orman, yüzü ay kadın
kendini dağlara taşlara
derelere, çaylara sakladın...
orman kadar bereketli
ceylan kadar çevik
rüzgâr kadar hırçın
çağlayan sularca hareketlisin...
söyle ne zamandı
ay doğdu, düşünden uyandın
daldırdın ayaklarını suya
bir su perisi kadar üryândın...
cömertçe sundun güzelliğini;
diyorum ki şimdi sana,
çatlasa saklandığın kayalar,
fışkırır gövdendeki billûr pınar
şimdi hüznünü bürünmüşsün
başın dizinde, yine üryân
su gibi akıyor düşlerin
geziyorsun aşk denizinde
canım öyle istiyor ki,
dokunur dokunmaz ekranda
duymalısın sıcaklığını elimin
gamzeli gül yanağında...
Şaban AKTAŞ
20.01.2014
Foto: Ömer Faruk Gülşen
Cevap Yaz