Her devrin Nemrut’u bulunur mutlak
Sen de İbrahim ol, bezme, olur mu?
Bir topal sinekle olursun helak
Küfrün sularında yüzme, olur mu?

Uzatırlar bazen, gül diye çalı
Soysuzun, acıdır petekte balı
El etek yalama görünce yal’ı
Yalın etrafında gezme, olur mu?

Kedi ol, ciğeri sıdk ile bekle
Terleyip, rızkını hak et emekle
Bedeninden ağır sırtında yükle
Kadere talihe, kızma olur mu?

Her sözüm nefsine bilesin ödev
Sevdiğini yalnız ALLAH için sev
Musa’ya engin ol firavuna dev
Fil yık, karıncayı ezme olur mu?

Unutma; ruhsuzdur en büyük fakir
Bir kuru ekmekle yaşarsın vakur
Asalet yüzüne hicabı dokur
Ar perdeni yırtıp, azma, olur mu?

Oğlanın; küpeli olanı makbul
Örtmüyor kızları, giydikleri çul
Ana barda, baba dersen pula kul
Görüp, edebini bozma olur mu?

Medeniyet bizde edep irfandır
İlmin deryasına gönlünü bandır
İlimle cihanın başını döndür
Şişe diplerinde sızma, olur mu?

Sen ki Fatih’lerin Yavuz’un nesli
Müslüman Türk oğlu bozulmaz aslı
Yarınlar aydınlık zannetme puslu
Kahredip; gönlünü üzme olur mu?

ayhan çoban
20.08.2012