Billurlaşan hayalin sureti yansır suya.
Ela gözlü perinin parmakları incecik.
Gözleri hasret iken gül misalin uykuya.
Mahmur bakışlarıyla salınır narincecik.
Gözlere ışık olur demliğin saf rüyası.


Berrak türkü güftesi karanfilin renginde.
Çaydanlık demliği hep efsane saray bilir.
Avunur dertli gönül bu rengin ahenginde.
Dudak yıllardan beri bengisuyu çay bilir.
Dal dal sarmaşık olur demliğin saf rüyası.


Süzülür bulutlardan çayın koynudaki sır.
Buğu buğu naz tüter ıtırlanır mekanlar.
Kahveye kırk yıl yeter çaya yetmez kırk asır.
Bu efsane hâlleri çay tutkunları anlar.
Efsane âşık olur demliğin saf rüyası.


Haz alır çay içenler ince belli içinden.
Her yudum bir girizgâh efsane ülkesine.
Millîleştirdik çayı aslı gelse da Çin’den.
Dost olduk yıllar yılı kaşık bardak sesine.
Hazla karışık olur demliğin saf rüyası.
Ankara, 16.2014 İ.K