Gürül gürül akıp giden sevdanın,
Önüne set çekmeseydin hoyratça
Tutup yelesinden yılkı atının,
Tek kurşunla vurmasaydın hunharca
Böyle bitmezdi bu hikaye Açelya ...


Kırmasaydın kanadını serçenin
Şifa ararken avuçlarından.
Vurmasaydın ceylanı su içerken
Gönlünün ırmağından.
Sarılıp veda çığlıklarına
Üşümezdi ellerimiz boşlukta.
Böyle bitmezdi bu hikaye Açelya ..


Suya düşen hayalleri kurtarıp
Boyasaydın gök kuşağı rengine
Bir ressam edasıyla.
Verseydin can suyunu yedi veren gülüne
Alıp götürmezdi baharımızı
Göçmen kuşlar kanatlarında
Bilinmez diyarlara .
sürgün etmeseydin yürekleri sevdaya
Böyle bitmezdi bu hikaye Açelya.


Çalamazdı kapımızı ayrılığın elleri
Nefessiz kalmasaydı sevgi.
Yorulup yarı yolda düşmezdi
varamadan menzile .
Ah be Açelya,
Sevseydin dolu dizgin yürekle
Böyle hüzünlü bitmezdi bu hikaye ....

MELAHAT ÇETİNKAYA

DİP NOT;
Şairin alkışı da ,dostlarının beğeni ve yorumlarıdır .Beğenip yorumlayan şair dostlara,
Şiirimi ,güzel sitemizin simgesi UĞUR BÖCEĞİ ile alkışlayan seçici kurula çok tşkler ve saygılar .