Mehmet benim çocukluk arkadaşımdı
Hatta arkadaştan da ileri
Canımın yarısı gönüldaşım ülküdaşımdı...

Öyle fazla sosyetik değildi Mehmet
Sosyetikleri, medyatikleri vs’leri sevmezdi
Bu sebepten de
Sosyeteyle fazla arası iyi değildi

Gençti bekardı toydu ama...
Helalı haramı ayıracak yaştaydı
Bu yüzden de bu çizgiye çok dikkat ederdi
Hamallık yapardık da omuz omuza
Tenezzül etmezdi bir lokma harama
Kültürüne örfüne geçmişine saygılıydı Mehmet.
Sık sık döverdik kapısını Ramazan emminin
Tarihimizi anlatan ya bir dergi
Ya da bir kitap için.

On yıldır görmüyordum yüzünü
Başka ellere atmış özünü
Evlenmiş çoluk çocuk falan
Küçük bir dükkan vardı babadan kalan

Bir ara yolum düştü
Tariflerle bulabildim Mehmet’i
"TEMİZ EL" yazan mavi tabela
Raflar da üç beş bira bir iki votka
Vitrinler de bir kaç parça sahte medya
Ve bir dükkan ki arı gibi dolan boşalan
İşte bizim HACI MUTTALİP’ TEN kalan.

Mehmet çok değişmişti
Hatta kültüründen ahlakından
Özünden ödün verecek kadar
Hiç bir eser kalmamış doğruluktan mertlikten
Neyse ki ufak da olsa bir parça kalmış eskiden
Örümceklerin ağ ördüğü kafada
En azından tanıdı beni.

Bir iki kelam üç beş satır
Kendimi zor tuttum sabır sabır ya sabır
Bir yüzüne baktım Mehmet’in bir etrafı süzdüm
Sonra hangi kitapları okuduğunu sordum
Suskundu Mehmet
Okuyamamış vakit bulamamış falan
Ah Mehmet’im ah biz böyle miydik
Ahlak bozucu mukaddesat yıkıcı
Bu neşriyatı okuyorsun da...

Yutkundum, yutkundum ve sustum
Peki ya bu raflar Mehmet’im
"Ah sorma" dedi
"Evde evlad-i iyan var
Onların derd-i maişeti karşılaması zor"

Ah Mehmet’im ah seni de mi satın aldılar
Ah Mehmet’im küflendi mi gönül gözüm
Dünya malı kör mü etti iki gözün
Bir şey diyemedim
Sadece yüzüne baktım... Sonra
AH MEHMED’İM...

Dursun BAŞĞUT



Dost Kalemlerden gelenler....................................:

A rtık
H amal değildi Mehmet’im..

M uhannet
E linde,
H acı
M uttalip’in
E maneti
T emiz el de kirlenmişti Mehmet’im..................Alsancak Kenan