Kutup soğugunu giymiş bedenim
Her taraf dağınık
Çöl sıcağını kuşanmış yüreğim
Kuşatılmadı şimdiye kadar böyle aydınlığım



Güz güllerine rengini veren
Rüzgara okşayışını veren
Ateşe harını veren sen
Sularım çekildi kabuğuna



Şehir kayıyor ellerimden
Gülbahçeleri içinde
Seni özledim
Ellerim sıtma nöbetlerinde
Seviver kuşatılmış aydınlığı haydi



Gözlerim yetim bakıyor geceye
Yalnız kalmış bir köy evi sundurmasından
Ayaza,ayışığına ve geceye
Gözlerim nöbetçi mecburi
Oluversende tutsan ellerimi
Sıcacık bir çay demlesek
Odun ateşinde sen kokulu



Gecenin puslu
Yalnızlığın puşt hali işte
Aklıma düştün çığ misali
Kemirirken yokluğun içimi
Sensizken senle yaşamak
Karadan daha kara bir zemheri



Özlemler büyüyor kartopu misali
Doruklarıma konakladın
Biliyorum sonbahar mevsim
Yokluğunun ıstırabı örtmüş yüreğimi
Mitil bir yorgan misali üşüyorum



Gece sabaha dönüyor yavaştan
Üşüyen ellerimi ısıtacak ellerin
Hazanda umut saçan gözlerin
Sevda yüklü bulutlar geçerken üstümden
El sallayarak
Dereler nehirlere koşarken sabırsız
Irmaklar özlemişse denizi
Bilki
Bende özlem doluyum onlar gibi...


______________ya tabe volim______________
01/10/2013