3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1593
Okunma
Senin yokluğunda,
Kerbela oldu yüreğim,
Hüseyin gibi,
Acılara bulandım,
Susuzluktan dudaklarım çatladı,
Ciğerlerim parçalandı,
Matemlere girdim,
Her gün muharrem oldu bana,
Lokmalar boğazıma dizildi.
Derman kalmadı dizlerimde,
Damaklarım kurudu,
Gözlerimin feri söndü…
Senin yokluğunda,
Hasreti sorgulayan,
Bir yanık türkü,
Bağrımı deldi,
İçime işledi.
Aşk ile dönen,
Semahçılar gibi,
Başım durmadan döndü…
Madımakta yobazlarca,
cayır,cayır yakılan,
canlardan beter oldum.
Senin yokluğunda,
Adam ayısı,
Posbıyıklı,
Kara elli,
Taş kalpli,
Celladın biri,
İpi boğazıma geçirdi.
Yavaş,yavaş ölüyorum,
İçin,için eriyorum…
Sen farkında mısın?
Senin yokluğunda,
Öylesine karıştı ki kafam,
Aşureden tatlı olur,
Çok da güzel olur,
Benden adam olmaz artık…
CEMAL KAYA
Cevap Yaz