2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1612
Okunma
Ağzımın
Örümcek ağı tutmuş tavanından öp Sevgilim
Tensel bir devrim başlat ,tüy köklerime kadar
Rüzgarı ol ,iç denizimin
Yüreğimin odalarını mesken tutmuş serçelerimi havalandır nefesinle
Canıma kasteder gibi , üfle yaralarıma
Göğsünde ki girdaba kapılayım istiyorum
Yelkensiz sefere çıkan gülüşünün kıyısına ilişmek
Haydi durma !
Ruh’un tufanı gibi dağıt içimin yalnız şehrini
Sevda’nın sevabına sok beni Sevgilim . . .
5.0
100% (3)
Cevap Yaz