0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1841
Okunma
Bir yerden başlamalıyım
Hayatımı değiştiren
Önemli bir yerden
Değişik bir iklimden
Ve sevgiden
Belki sevgisizlikten
Bu kadar sert susmazdım,
Düşman değillerdi
Hatta
Severdim geceleri
/Karanlık sevilmiyor yalnızken/
Önce cevapları öğrenip
Öyle sorulamaz mı sorular
Zira
Aşk kadar ihaneti de kapsıyor şıklar
/Yalana da razı oluyor insan çaresizken/
Zayıf düşmüş bir sabırla kalakaldım
Öfkeliydim üstelik
Ne geriye doğru işliyordu zaman
Ne de çöküyordu mekan
Her saniye bir iğne gibi batmaktaydı
Haram hayatta
/Günahkar olmak ürkütmüyor ölümü özlerken/
İktidarı ele almış hüzün
Öyle bir karartma
Rüzgar sessiz, yağmur çaresiz
Ruh nefessiz
/Güneş hiç acele etmiyor ışık bile karanlıkken/
Suretim buzdağının görünen kısmı
Daha soğuğum derinlerde
Sözlerim karanlık
Gözlerim karanlık
/Nefesim ısıtmıyor kalbim buz tutmuşken/
Bir çıkış yolu,
Bir yerlere atılmış
Işığı arayan bir tohum olmalı
Bir avuç umut saçılmalı havaya
Bir nefes huzur bulmalı insan
Bir görümlük sevinç kalmış olmalı bir köşede
Bir ömürlük hatıra için
/Mutluluk hükümsüz kalıyor yalnızlık yürürlükteyken/
/Yalnızlık kader, bu dünyada bir sen daha yokken/
Fotoğraf: Dr. Mehmet Akın
5.0
100% (2)
