yaşanmamış şiirler, dilimde dolaşır
’yalancı mıyım’ diye sordum kendime?
yazı var, söz var ; özler can çekişir
hayalimle gerçek yarışır , tenimde


’gâhi evliyayım’ diye cevelan ederim
fettanlıkta Yusuf kardeşlerinden, beterim
’min meniyyin yumna’ hitabına tüterim
dost küsünce,eller satranç oynar canımda


herkes ilahım der , kul nerde bulunur
dili susar, hali nemrudum; Diye bilenir
sadaka toplumu olduk ’haklar hukuktan’ dilenir
dünümde ’ a’ katildi; malumlar bu günümde


ne iyi var, nede kötü; Dünya biliyor
zalim mazlum, mazlum zalim olabiliyor
katiller hükmüne, fetva bulabiliyor
Allah a vekilim diyen ilah lar var dinimde


ruhun erkeği dişisini bilen var mı ,desin
kadınlık erkeklik tenlerdedir ,bilinsin
aslanın dişisi aslan çakala ne densin
’helal lokmam var’ diyen ’evliyadır’ yanımda


yarsuadım, şahı merdan Alimin kadri hüda
Hasanımı zehirledi nisa-i ismi cüda
Hüseynim, Ker bela da kim yetişti, imdada
Sırrı Huda nın hikmeti gizli, divanımda








’min meniyyin yümna’: kendini beğenen insan oğluna ’sıçrayarak çıkan bir damla su(meni)(pislikten)başka bir şey misin’ mealindeki Kuran-ı Kerim ayeti...