Şu karlı Harput zirvelerinde elersem toprağım gör yarim beni
Sevdanın türküsü davut sesiyle duyarsan ağlayıp an yarim beni

Digergamlığımdan düşüp yollara gelmek arzularım yana yakıla
Mahşere kalmadan Hak ahım ala!dertlerin yükünü bilmem kim ala?

Gölgelik bu dünya misafirleriz, sen de bil kalmayız hep gidenleriz
Ak saçlar deme de ölümlüleriz, bende, kul gülmeyiz dert çekenleriz...

Ben gamlı başını eğen gür servi...Serden haberleri şu toprak verdi
Ağladı dervişler içten gülmedi...Öğüdüm şu saka seherde verdi....

Duman bürüyünce karlı dağlarım, hasret türküsünü yine yakarım
Yalnız kalbim deme dosttur Allah’ım, cennet sözlerine gönül bağlarım...

Acıları aldım sırtıma ey yar...Senden gelen beni hayatta tutar
Devirmez gayrıdan atılan oklar....Senin kaş çatışın bağrımı yakar....

Gel de dert sözünü şeker bal eyle...Lütufkar gönlünle gel ihya eyle
Dilde ahuzarım sen ferman eyle...Gel ateş harını gülistan eyle..

Zamanın gizinde ederken dua,yak şem’aların gör yarim beni
Secdede yüreğim közden tüterken....Yusuf’un izinden bul yarim beni...

Ayşe Ciplioğlu Kaş