Yine ben geldim göysümdeki baş,
Sendeki benden çıkıp geldim...
Gönlüne esir fıtratı ölmüş,
Boş tuale dokunmaktan sıkıldım...
Bak insafına boyun bükülmüş,
Parmağında ezilen lalezar değilim...
Kaldıramıyorum toprağa düşdü baş...

İtiraf ediyorum,bu kadar yıkılmamışdım,
Kollarımın sardığı herşeyi bırakarak...
Doğduğum güne itiraz etmeliydim,
Aks eden aynalara içimdeki adını asarak...
Dudaklarımdan dökülene intihar süsü verdim,
Canımın gönlüme yanışını kıskanarak...
Dilimde cümle kesildi ben yıkılmamışdım...

Söylermisin şair bir şiir kaç intihar eder,
İçinde saklanır gidişlerin en samimi vefası...
Siciline hasretlik yazdıranlar sonra ne der,
Yoksa senin adınmı dünyadaki cennet sefası...
Çevir keder tokmağını besmele ile içerdesin,
Nazar hanesi benliğinde hay diyenlerden ötedir...
Karşına çıkanlarla nabzın şeddelensin...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 08.01.2014