Niğde’nin toprağından bir hamur yapsınlar
Hamurun ağırlığını, çokça büyük tutsunlar
Onuda açıp eşit parçalara bölsünler,
Bir parçasından geniş bir kumaş açsınlar
Bu kumaşın birazından, şemsiye yapsınlar,
Götürüp Ravzayı Mutahhara’ya açsınlar
Resulü ziyaret edene gölge yapsınlar.
Ellerinde Türk bayrağı huzura dursunlar
Niğde’nin, Koyunlu’nun selamını sunsunlar.
İkinci bir parçasından gelincikler yapsınlar
Gelincikleri Muhammed İkbal’e sunsunlar.
Bu gelincikler kızardı, Filistin’linin kanından
Boynunu büktü Irak’lı müslümanın arından
Çocukların feryadı, kadınların ahından
Söylemekten utandım, insanlığın adından
Çanakkale şehidi gibi kutsal öz kanından
Doktor İkbal mesajınla müjde ver dostundan.
Üçüncü parçadan papatyalar yapsınlar,
Beyaz yapraklarından barış sevgi diye yolsunlar
Niğde’nin, Koyunlu’nun semasına saçsınlar
Benim ülkemde, şehrimde insanlar
Hep sevsin, insanlığın kıymetini bilsinler
Şu cennet vatanın, şükrünü eda etsinler.

25 Mayıs 2004

Emine Genç Çelebi