başım iki elimin arasına koydu öylece kendini
bir sözüm var bir hayalim vardı öylece düşündüm
küsmüştü bana ruhuma yol gösteren gövdem
öylece durdum sessizce ağladı
kalbime kanlar damladı
dedim;ben naçarım anlamam aşktan
âşık olmak için önce maşukta kaybolmayı öğren
ruhumun ilahi adeletin benle olduğunu öğrendim



haykırmak istiyordum.!
bir tenha yerde
neden diye sordum gövdeme.?
bakınca aleme göremedim mi.?
güneşi yıldızları
iki kaşın arasındaki hilali
hüznün hala gitmedimi.?
ümitsizlenmek okadar kolaymı
umut var olduğu müddetçe
umutlu olduğumu ben öğrendim



nereye gitsem gönlümde sevinç yok olmuş
kör olmuşum göremiyorum âma bakışım
sağır olmuşum duyamıyorum
köknar,çam ve çınar ağaçların uğultusunu
yürüdüğüm o upuzun orman yolda vuslat bir hayalim vardı
her gece şevkle düşündüğüm
bu yüzden sızlayan gözlerimden yaşlar akıyordu
içimde yakıp kül ettikleri dumanı tütüyordu
yolun sonuna geldiğimde
ıssız bir ormanda olduğumu öğrendim





vazgeçti gövdem bildiklerimden
ölümüne sevdiklerimden
hep dışıma taşanlardan
izinden yürüdüklerimden
kolunda ,sağında ,solunda
uğrunda bitmeyecek sanırdım
onlarla sonsuzluğu anardım
boşunaymış tatlı sevgiler
tatsız bir şerbet olduğunu öğrendim.



yürekçe sevgiler koyduk ortaya
sevgimizi verdik baş koyduk bu yola
dağları çok olan gönül adasında
doruklarda kalmış, sisli mi bilmem
puslar en derin köşelerinde
alev alev yanan meşalelerinde
gelen sevgilerin tadı gizlimi bilmem
hayatın masaldan ibaret olduğunu öğrendim




gördümki ;
günahların son perdesinde oynanmış son oyunlar
süzülen gözyaşlarımız silemeyiz çoğu kez
donuk gülücük kalmış bazen yüzlerde
pişmanlıklar dizilmiş önümüze
hesap soramıyorum yaşadığım dakikalara
bitmez yol gibi göründü ömür durağımıza
biterse bir gün tam mutlu olduğumuz anda
bu çivisi çıkmış koca yalan dünyanın
insanların riyakarlığını ve vefasızlığını öğrendim.



Tüm şiirlerime mükemmel yorumu ile can veren
Sevinç İNAL hanım efendiye,
Canı kalbi yüreğimle teşekkürlerimi sunarım