Nihayet
Açmıştı yüreğimde
Bir sevda
Son demlerimde

Halimde
Bir kıvılcım yeşertti
Kurumaya
Yüz tutan filizleri
Anlamlaştırarak

Yazdığı
Her mısrasıyla
Suyunu veriyordu
Filizlerin
Gün için vaat ediyordu

Kendine
Katmıştı adeta
Beklemek bir aşktı
O güzel elleriyle
Mısralarda mananın
Hazzını da yaşattı

Sanki
Bir şefkat elçisiydi
Asude bir gönlün
Temsilcisiydi

Halin bizzat aynası
Melalin âlem için
Sayfası
Netliğindeydi

Bir duruşun
Yılmaz müdavimi
Pak sinelerin neferiydi
Yalnızlığın kalesi
Gecelerin şiir perisiydi

Vardı yüreğinde
Hazzı sevda ama
Nihayeti
Onu korkutuyor

Geleceğin
Sorgulanması
Her an melalini
Yıldırıyordu

Ölüm haktı
Berzah muhakkak
Mizan ise
Haşyeti soluyandı

O ak sinesiyle
Geçici heveslerden
Uzaklaşarak
Edeb içinde saklanırdı

O vakit sen
Gönlümü fethedecek
Bir umut
Vermemeliydin

Beni kendine
Çekmemeliydin
Yüreğimde yer
Etmemeliydin
Oraya girmemeliydin

Nihayetinde
Sende
Bir insandın
Farkını elan
Gizlemeliydin

Benim
Dikkatimi
Çekmemeliydin
Seni görmeden
Asla sevilmemeliydin

En az
Sende sorumlusun
Benim
Olduğum kadar

Hiçbir itirafta
Bulunmasan da
Sürekli benden
Kaçsan da

Benden
Her an soğusan da
Bir kelam da
Bulunmasan da

Hakikat bu
Güneş
Aydınlatmasa da
Aşk yalanlansa da