Nettimde ben hanımın sözünü tutmadım.
Kırk yıldır hiç böyle bir hatadır yapmadım.
Aldığım izni ben neden üçe katladım ?
Çok kızdı birden karşıma dikildi dostlar...

Aldığım izin henüz bak dolmadı dedim.
Yalvardımda arkadaşlar salmadı dedim.
Dostlarım sohbetime doymadı dedim.
Kin nefret tohumu o an ekildi dostlar...

Başlattık bizim evde büyük bir savaşı.
Hiç dinmez inanın benim gözümün yaşı.
Kap kacak havada birde ağaz dalaşı.
Kalmadı gizli saklı hep serildi dostlar...

Ben bağırdım ya dostlarım oda bağırdı.
Kimi varsa telefon edip eve çağırdı.
Kaynana kayın baba hep kızın kayırdı.
Evde sinirler hep birden gerildi dostlar...

Kırk yıllık eş sevgi vede hemi muhabbet.
Bize noldu nazarmı değdi acep lanet ?
Bu nasıl evlilik dostlar bu nasıl illet ?
Hemen ayrılığa karar verildi dostlar...

TAŞGIN,ım aman ha bana hiçte gülmeyin.
Sonu mutlu bitti dostlar siz üzülmeyin.
Böyle bir erkeklik hiç olurmu demeyin.
Erkeklik hem öldü hemde dirildi dostlar...
H.S:14

28.12.2013
Zekeriya TAŞGIN

Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:02.12.1999