mektup var,o ’ndan...

mektup yazmış bana,inanamadım,telefonla konuşmak ,sesimi duymak yerine, yazmayı seçmiş,kalemi yazmış,kara kalemi,beyaz sayfalara...

ey !sevdiğim...
sen her ne kadar,
benim seni sevdiğimi düşünmesen de;
sen ...aşksın,

gönlüm sevdi seni,
kalbim seninle var oldu,
yüreğimi liman yaptım,
seni almak üzere ;

sözler yetersiz,
kelimeler kifayetsiz ,
zamanı ise yudum , yudum içiyorum ,
senli zamanlar diye!

bir damla suya hasretim ,
şefkatin,aşkın,sevgin içimde ,
mühürledim onları yüreğime ,
sen... her gece uykum,
sen... her sabah güneşim,
sen... bitmeyen masalım,
sen... can çiçeğim,

seni özlüyorum,
öyle seviyorum ki;
yokluğunla yaşamayı beceremiyorum,

en çok da seni rüyamda görmeyi seviyorum,
dağlarda kır çiçeklerini toplamayı seviyorum,
kokularını sen diye kağıda sürüyorum,
kokla bak !sen gibi kokuyorlar,

gül sevgilim,
ağlamak yok artık;
sevgi umuttur,
sevgi yaşamdır,
sevgi barıştır,
sevgi güzelliktir,
sevgi bakarken sevmektir,

gül ki aşkım,yaşam senle anlam kazansın...

sevgiliden bir mektuptu,beni okumaya başlamış herhalde,benim şiirim gibi yazmış,sanki benim kelimelerim,benim mısralarım...olsun sesi çıktı ya!bu da bir mutluluk...
hayallerde,düşlerde,mavi dünyadaki sevgiliden haberler...

sen ... aşk ’san,ben ...de aşka cevap ...