Dört tekerim var oh ya, nere’ çeksem- çekerim!
Ayak bende değil mi, canım çekse giderim!
Ölmüşüme beddua edilse “Âmîn” derim!
Arabam çizilmesin, çok üzülür- küserim!...

Dairemle eş-değer, kaldırımda arabam,
Mal-mülk her şey tas- tamam, yayaları tınlamam!
Edinmişim kendime, akrabâma koklatmam!
Bahçe duvar süsümdür, Hanımeli koklatmam!...

Arabamdan uzak geç, tenin değmesin o’na,
Toz konar üzülürüm, yağmur değmesin cama,
Yollar tümden yıkansın, değmesin; çamurlana,
Kefen paramla aldım, tenim o’nda yıkana!...

Bak şu Kadir’e yine, arabası olana;
Demediği kalmadı, park yeri olmayana,
“Temizlik Îmandandır”, kaldırım yayalara,
Maddî varlığın varsa, terk etme sokaklara!...

At için ahır gerek, sığır için kaplı yer,
Yollar araba için, yayalara ver değer,
Anlayan güzel çeker, insana da ayır yer,
Hem yol hem kaldırımda, görmezi koruyuver.

kadiryeter Kadir Yeter. 26.12.2013 -TRABZON.