Sen benim yüzümde her gece
Güllere bezenmiş tebessümler gördün
Sen her şeyin suretine daldın da
Benim sana bezenmiş cemâlime kördün
Bu yüzden sevgilim beni anlayamazsın

Kaç kez gece nöbeti tuttum gözlerinde
Bende sen olan beni aradım sözlerinde
Bir yudum huzuru düşledim dizlerinde
Beni sensiz hayallere köle gibi sürdün
Sen benim ahvâlime kördün
Bu yüzden sevgilim ahvalimi anlayamazsın

Ruhumun en güzel güllerini sana sunarken
Yüreğim kar olup sana yanarken
En derin uykulara dalıp dalıp
Rüyalarımın penceresinden sana bakarken
Bana geçit vermeyen duvarlar ördün
Bu yüzden sevgilim kalbimi anlayamazsın

Ayaklarına sermiştim beni üşüyen karları
Sana ok gibi atmıştım tüm nazarları
Haram bildim sende gördüğüm tüm yârları
Zarar bildim sensiz olan tüm kârları
Dudağımda ki tüm kelamları bürdün
Bu yüzden sevgilim sen kalemimi anlayamazsın...

Yusuf Usuğ