0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1219
Okunma
Şimdiye kadar kimseyle beraber düşmedim
İnan öyle yorgunum ki tek başıma
Ayakta kalmaya çalışmaktan
Ne soğuklar vardı bu şehirde
Ama kimseyle beraber üşümedim.
Eskisi gibi kışlar artık olmuyor diyordu
Yalnız kalmayanlar benim içim tir tir titrerken
Kimi zaman da bu şehrin varoşları gibi
Can suyum kesilir ve boğazım kururdu
Elmacık kemiklerinden
Elmacık kemiklerinden aşağı inen
O gözyaşlarından bir damla ver bana.
Görüyor musun sen de?
Yüzümde, yüzümde kocaman bir delik var sanki
Şimdiye kadar kimseyle beraber gülmedim
Hep bir yanım eksik,
Hep bir yanım küskündü hayata
Elini ver bana, elini ver
Elin, evim olsun, elini ver.
Sami Arlan..
5.0
100% (2)
