1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1859
Okunma
Sana sitemim var be ustam,
Bana her şeyi öğrettin de,
El pençe durmayı öğretmedin,
Hiç mavi boncuklarımda olmadı dağıtacak,
Aldatıp da gönül alacak.
Ezildim, kırıldım ama hiç eğilmedim,
En çok da sevdiklerime kırıldım be ustam,
Kızsam da kimseyi kırmadım,
Sabır kaynattım gönül tenceremde,
Suyunu şurup diye içtim,
Cam kırıkları gezer yüreğimde,
Acısını içime akıttığım,
Kan tükürdüm gizliden gizli den,
Kimseye göstermedim.
Sana sitemim var be ustam,
Bana her şeyi öğrettin de,
El pençe durmayı öğretmedin,
Hep güzel düşündüm,
Doğru bildiklerimden asla şaşmadım,
Nokta kadar menfaat için,
Virgül olup eğilmedim be ustam.
Hep dik durdum,
Adım zaman zaman asi oldu,
Aslında gittiğim yol doğru yoldu,
Ama hep un olup öğütülen kaybeden,
İçin için ağlayan hep ötelenen,
Dışlanan ben oldum be ustam.
Kasım-2013
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz