5
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1089
Okunma

Kömür karası gözler özlem dolu ağlıyor
Dökülürken göz yaşım yanağımdan çağlıyor
Bir ateş olmuş hasret yakıp canı dağlıyor
Ne tükenir ne biter öyle vurgun içimde
Penceresiz ev gibi sahipsiz metruk kaldım
Kimsesizim özlemli hayallerime daldım
Çekilip bir kenara göz yaşlarımı saldım
kör olmuş duygularım bölük börçük biçimde
Sönmüş gecemin ayı karanlığa tutulmuş
Dökülmüş yıldızlarım sonsuzluğa yutulmuş
Serseri mayın oldum ümitlerden atılmış
Son deminde yaşarken yalnızlıklar göçüm de
HAMİT KARACA 12.12.2013 09:12
5.0
100% (3)