Sen ayrılma oğul kök ile daldan
Hakkı zikir eden kul ol yeter ki
Kuranı mü bin i düşürme dilden
Rahman dergah ında kül ol yeter ki

Kabe sevdasıyla ölenler gibi
Resul ün aşkıyla solanlar gibi
Çiçekten toplanan polenler gibi
Kerim kovanında bal ol yeter

Hakkın huzurunda eğik baş gibi
Gözleri engelli meyus keş gibi
Eşini kaybetmiş garip kuş gibi
Set dar mekanında kal ol yeter ki

Surun rüzgarıyla dağılanlara
Dergah kapısından kovulanlara
Günah ırmağında boğulanlara
Met dar deryasında sal ol yeter

Mihman sevgisiyle gülmeyenlere
İrfan meclisine gelmeyenlere
İhsan menzilini bilmeyenlere
Hak im üz re giden yol ol yeter ki

Yükselin gönlünü sarmasın talan
Sakın haram yiyip söyleme yalan
Zemzem çeşmesin den suyunu alan
Rahim bağbanında gül ol yeter

Osman YÜKSEL