Arıburnunda hazır kazılıdır siperim
Yâ İlâhel alemiyn makberi melek kazsın
Melunûn cümlesini, cenk bayrından teperim
Kanımdan mürekkeple destanı, tarih yazsın

Ben onbaşı Seyyidim Peygamber kılavuzum
Mü’minlere Selim’im münkirlere Yavuz’um

Her kıt’adan toplanmış hepsi kınalı bebek
Baktım Seddil bahirde, gruplar öbek öbek
Çakal, akrep, yarasa, domuzlar ve köstebek
Karabasanlar çıkmış birer günlük kelebek

Şehidlerin hicrinden tirtir titriyor zemin
Şehadetin âşkıyla canım, ölmekten emin

Oğul der anam: Bu gün kâfirle dolmuş saha
Vatanımı çiğnetmem ölmedim ki ben daha
Deden, Baban yatıyor önünde ki bak deha
Vazifeni ikmâl et destur ver Abdullah’a

Ecdadının misali şanlı abide na’şın
Aman verme düşmana gövdenden kopsa başın

Habibullah (S.A.V) gelirde seni alnından öper
Deden kazmıştı, zaten Çanakkalede sper
Şühedaların kanı bayrağımla beraber
Bayrağın al rengini tarihler verir haber

Baktım Çanakkalede sayısız onca mezar
Türkten gayri dünyada kim böyle destan yazar?

Zalim, hasmım mazlumu boğarsa, çıldırırım
Haddini bilmeyeni şüphesiz öldürürüm
Yetmiş yedi düvele Seyyidce saldırırım
Düşerim de bayrağı semaya kaldırırım

Allahü Ekber varken Çanakkale geçilmez
Sığmaz bu başım gövdem kefen bile biçilmez

Tarabyalarda sabah namazına duruldu
Afyonlu Ali kirte on üçünde vuruldu
Kınalanmış kuzular birbirine sarıldı
Şehadet içilecek o son yere varıldı

Kanımı taşıyan bu bayrak arım namusum
Bendimi sardığım bu toprak yarım namusum

Kaldırın Allah için makberine merhunu
Nidâyı serdederek sil, sen ah-ı derunu
Üç kıt’aya hükmeden ey Osmanın torunu
Tahtından indiriver haman ile karunu

Haruni düsturlara hattı-tahdit biçilmez
Namertlerin elinden, bal şerbeti içilmez


HARUN YILDIRIM