Bilmiyorum
yolun selametini, tevdi edilen şevki
Öylesine gidiyorum göçmelerin dirliğimde fevki


Ne şimal,
ne şark ve hatta dahi garp esin mevkii
Kaybolan ümmet kimliği, şura ahengi azimet mi


Arzın nidası
dinmiyor ve afat nefesleri götürüyor
Bela, musibet tükenmiyor, şirret hanelere giriyor


Evlatlar
kimi dinliyor, serzenişler kifayet etmiyor
Kul başını alıp gidiyor, beşerlik aşka hükmediyor


Oysa süreler
okunuyor, ayetler bir bir dile geliyor
Neden kalplerin sesi duyulmuyor, yürek burkuyor


Akıl sır ermiyor
vakit kime hakikati hikâye ediyor
Annem babam kabrinde bilsem ki hasreti demliyor


Kavuşmak
bilincin olmazsa niçin kefalete yetmiyor
Kim vefayı hakkıyla biliyor, sadakat ta uzaklaşıyor


Zülüm,
ümmeti muhammendin umutlarını yoruyor
Ne bir hal kalıyor, ne de taranan sayfalar okunuyor


Temaşa ettiğim
hasret gülü ne kadar güzel kokuyor
Hissiyatımı özlemle kuşatıyor, atimde şevk beliriyor


Kalbi umutlarım
harlaşıyor ve seninle anlamlaşıyor
İşte bu vakit hüzün halimden ayrılıyor sana erişiyor


Sadece bilmek
elvermiyor, azim zarureti kesp ediyor
İradem aklımla vicdanıma yöneliyor idrakte bekliyor


Sabır, kanaatle
kavilleşiyor, umut kalplerden uçuyor
Senin eksik etmediğin tebessümün halime haz veriyor


Seyyahın halinden
hancı bir başka anlar hasret kokar
Aşk, muhabbet bahtında açan ne letafetli bir ilkbahar


Sevgiden kim korkar,
sevda sağanağında edep bir har
Ah kalbim aşkın buğusunda ar var kim ararsa illa kar


Hali yazmak
ve melali merakla arza sunmakta evet fark
Ruhun sayfalarında solumak kalbi müşterekliği bulmak


Ecrin suhuletiyle
barışık olmak, fazilette hazla yarışmak
Ah efendim, bir şekliyle sana ulaşmak, yaşamaktır sanat



Mustafa CİLASUN